Termin "szmonces" w języku hebrajskim oznacza "uśmiech". Określa się nim dowcip lub
większą formę kabaretową opartą na humorze żydowskim. Ich
korzeni dopatruje się w przypowieściach cadyków, które trafiły w
XIX wieku na sceny kabaretowe. W Polsce uprawiali go twórcy
pochodzenia żydowskiego: Julian Tuwim, Antoni Słonimski i Andrzej
Włast. Mógł być monologiem, dialogiem lub piosenką. Stanowił
satyrę na zasymilowaną, żydowska klasę średnią. Bohaterami
żartu są zwykle żydowscy kupcy. Scenka obracała się wokół
spraw biznesowych, ośmieszając praktyczne (filisterskie) podejście
do życia.
Zachęcam do obejrzenia szmoncesu pt. "Sęk" Konrada Toma w wykonaniu kabaretu Dudek.
Występują Edward Dziewoński i Wiesław Michnikowski.
Basia Żuchowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz